Jak przystało na stację węzłową, znajdowała się na niej „działka” drogowa, automatyki, łączności, ale również własna lokomotywownia i własne gniazdo drużyn konduktorskich. Trzy pary pociągów pasażerskich Grudziądz – Złotów, a czasami Grudziądz – Piła Główna przez Świecie nad Wisłą i Więcbork, krzyżowało się z kilkoma lokalnymi pociągami osobowymi z Tucholi do Koronowa.
Stopniowo wygaszany ruch pasażerski ostatecznie zamarł na początku lat 90. XX wieku. Ruch towarowy, wprawdzie okrojony, istnieje do dziś. Dawniej kursowały tu pociągi towarowe z Chojnic przez Więcbork do Terespola Pomorskiego czy z Piły do Terespola Pomorskiego. Dziś namiastką ruchu są sporadyczne pociągi towarowe w z Chojnic przez Tucholę do Koronowa.
Obecnie na stacji Pruszcz-Bagienica znajdują się jeszcze: dwa perony pasażerskie, dwie nastawnie, budynek dworca, a także nieco przyprószona czasem hala lokomotywowni wraz z obrotnicą, „ przyzwoita” wieża ciśnień, „nieodłączny magiel” jako pamiątka po noclegowni czy zdewastowany budynek zaplecza technicznego. Gdy dobrze rozejrzymy się po terenie, dostrzeżemy jeszcze miejsca po wadze wagonowej, skrajniki, zasieki dla zwierząt, towarów, stacji paliw czy po materiale niezbędnym do utrzymania nawierzchni. Jeszcze nie tak dawno na peronach znajdowały się doskonale zachowane zegary, megafony, kasy biletowa i towarowa oraz poczekalnia dla podróżnych z firankami, obrusami, a kiedyś jeszcze restauracją dworcową
Na peronie 9 i 3/4
Linia nr 241 Tuchola – Koronowo obchodzi w tym roku stulecie istnienia. Można by pomyśleć, że tak niewiele pozostało już z jej świetności… To jednak nieprawda, bo przecież mimo tak mocnego zdewastowania infrastruktury, zapomnienia, braku ruchu pasażerskiego zostało coś, a w zasadzie ktoś najważniejszy – ludzie, najczęściej dawni pracownicy. Nie zapominają o swojej jeszcze niedawnej żywicielce – kolei. Dziś to najczęściej emeryci. Wspominają świetność stacji i raz w roku sprawiają, że miejsce to ożywa. Jak? Organizują festyn kolejarski. W tym roku odbył się on już po raz piąty.
Festyn „Zapomniana stacja Pruszcz-Bagienica” jest dziełem ludzi kiedyś pracujących na linii nr 241 i stacji Pruszcz Bagienica. Sami organizują posiłki w postaci smacznej pajdy chleba ze smalcem i kiszonym ogórkiem czy wspaniałej grochówki. Specjały serwuje Koło Gospodyń Wiejskich, które na ten dzień staje się namiastką WARSU. Można zwiedzić nastawnię, ruiny hali lokomotywowni, obrotnicę, wieżę ciśnień czy magiel i posłuchać o ich historii. Dla dzieci znajduje się „Peron 9 i 3/4 ” na którym odbywają się konkursy i zabawy. Jest scena i występy. Imprezę uświetniają pokazy i krótkie przejazdy drezynami ręcznymi i specjalnymi, jak np. Fiat 126p lub Fiat 125p na torach, organizowane przez Mogileńskie Stowarzyszenie Sympatyków Kolei. Wszystko odbywa się oczywiście zgodnie z prawem, po wniesieniu stosownych opłat za korzystanie z infrastruktury.
Ludzie tak wspaniali…
Jak się okazuje, można wiele rzeczy ograniczyć czy zlikwidować, ale dopóki są ludzie tak wspaniali w swoim przywiązaniu do kolei, jak w tym przypadku, można też wiele zrobić, na przykład raz w roku ożywić zapomnianą stację. Pruszcz Bagienica jest tego dowodem. Jak co roku, tak i w tym stacja ożyła na nowo, nie tylko w pamięci dawnych kolejarzy, w sobotę 1 sierpnia. Organizatorami festynu „Zapomniana stacji Pruszcz-Bagienica” byli głównie mieszkańcy tej sympatycznej miejscowości w Borach Tucholskich. Na festynie nie zabrakło również elementów obecnie organizowanych akcji przez spółkę PKP PLK S.A., w postaci ulotek i plakatów związanych z kampanią „Bezpieczny przejazd – zatrzymaj się i żyj”. Akcja ta jest ważna również na zapomnianych liniach i przejazdach kolejowych, bowiem i po nich kursują pociągi, a wiele osób się ich tu już nie spodziewa.
0 komentarze
Posts a comment