Wagony 123N w Warszawie

Na łamach listopadowego numeru zostały opisane tramwaje 120Na Swing , które stają się powoli wizytówką Warszawy - pod koniec grudnia w Warszawie było już ponad 100 wagonów z bydgoskiej fabryki. Dostawy tramwajów do stolicy Polski w XXI wieku to jednak nie tylko setki niskopodłogowców, lecz także mniej spektakularne epizody w postaci 62 wagonów 105N2k/2000, zwanych bulwami albo delfinami, dostarczonych w 2001 roku oraz 30 wagonów 123N,ochrzczonych jako hipolity, dostarczonych do Warszawy w roku 2007.

Po dostawach wagonów typu 105N2k/2000 (nr taborowe 2074-2135) podejmowano próby kupna taboru niskopodłogowego. Jednak  przez długi czas nie udawało się doprowadzić żadnego przetargu do końca, a stan taboru tramwajowego w Warszawie nie poprawiał się.Trudno nie dostrzec także dysproporcji w dostawach nowoczesnych autobusów i tramwajów,co zostało zobrazowane w tabeli przy artykule o 120Na (ŚK 11/2011). Problemy z przetargami dotyczyły nie tylko wagonów niskopodłogowych.Procedurę przetargową, która doprowadziła do kupna 30 wagonów typu 123N, udało się doprowadzić do pozytywnego rozwiązania do piero za trzecim razem. Pierwsza i druga próba przypadły odpowiednio na lipiec i listopad 2004roku.

 Trzeci przetarg został ogłoszony16.12.2004 r., ostateczne oferty otwarto  miesiąc później, a kilka dni później, 27.01.2005 r.przetarg został rozstrzygnięty. Odwołania pozostałych oferentów (PESY Bydgoszcz i ZR Łódź)spowodowały odsunięcie w czasie podpisania umowy do lipca 2005 roku. Miesiąc później Tramwaje Warszawskie rozpisały przetarg na dostawę 15 niskopodłogowców , który wygrała już bydgoska PESA z modelem 120N. Fabryka Pojazdów Szynowych z Poznania zgodziła się dostarczyć w latach 2006-2007 trzydzieści jednoczłonowych wagonów za niecałe 57 milionów złotych. W wyniku różnych problemów technicznych oraz formalnych pierwsze wagony dostarczono dopiero w styczniu 2007, a ostatnie w październiku tego samego roku.

W przeciwieństwie do poprzedniego stołecznego zamówienia (tramwaje serii 105N2k/2000) wszystkie wagony posiadają stanowisko motorniczego.Dwa pierwsze wagony typu 123N przyjechały do Warszawy odpowiednio 13 i 14.01.2007 r. Oba zostały wpisane na stan 23.01.2007 r.i przydzielone do zajezdni Wola pod numerami 2136 i 2137. Skład 2136+2137 zadebiutował w ruchu liniowym dzień później, na linii 24. Wszystkie dostarczone później wagony zostały połączone w składy dwu wagonowe z zachowaniem kolejności numeracji (2136-2165) oraz przydzielone do zajezdni Wola.Wagony są wyposażone w trzy pary drzwi odskokowo-uchylnych (z czego jedno skrzydło jest dostępne tylko dla motorniczego i prowadzi do jego kabiny), 20 miejsc siedzących ustawionych przodem do kierunku jazdy - przy czym naprzeciwko środkowych drzwi pozostawiono wolną przestrzeń dla pasażerów. Co ciekawe,dostawom wagonów 123N towarzyszyła akcja wymontowywania siedzeń w analogicznym miejscu w wagonach rodziny 105N.

Zewnętrzny wygląd hipolitów unowocześnia zastosowanie szyb wklejanych. Informację pasażerską zapewnia znany z delfinów i u-bootów, a także innych miast, system BUSE składający się z głośników emitujących zapowiedzi następnych przystanków oraz wyświetlaczy wewnętrznych - dużych,bocznych pokazujących osiem kolejnych przystanków,przystanek początkowy i końcowy,możliwe dogodne przesiadki, numer linii i aktualny czas oraz małych, wyświetlających na zmianę część wymienionych wcześniej treści,a także paneli zewnętrznych - prezentujących numer linii i kierunek z przodu oraz numer linii z tyłu. Wyświetlacze przednie funkcjonują także w drugich wagonach składu - przewoźniki organizator doszli do wniosku, że więcej informacji nikomu nie zaszkodzi.Wszystkie 15 składów znajduje się w zajezdni Wola.

 Do momentu zakończenia dostaw, tj.jesieni 2007 roku wyjeżdżały one w zasadzie na wszystkie linie obsługiwane przez ten zakład.Przez kolejne cztery lata wagony były na sztywno przypisane do zmodernizowanej trasy przez Aleje Jerozolimskie i do linii nr 9 i 25. W 2011 roku sytuacja zaczęła się zmieniać i wagony serii 123N ponownie zagościły na innych liniach. Nie wiadomo jednak, na ile ta sytuacja jest związana ze zmianami obsługowymi i trasowymi,a na ile ze zmianami koncepcji co do przypisania wagonów do obsługi konkretnych projektów.Ocenę tego zakupu należy pozostawić czytelnikom,pasażerom oraz motorniczym. Z jednej strony park taborowy Tramwajów Warszawskich pilnie potrzebował w tamtym momencie odświeżenia, a nowe wagony z pewnością zapewniają lepszy komfort od wagonów 13N i starszych podtypów 105N. Z drugiej strony kupowanie wagonów wysoko podłogowych na początku XXI wieku może być uznane za niegodne stolicy państwa należącego do Unii Europejskiej.Pozostaje się cieszyć, że po tym epizodzie udało się kupić 15, a następnie 186 nowoczesnych i przyjaźniejszych pasażerom klimatyzowanych wagonów niskopodłogowych. Obecnie pojawia się szansa, aby ta liczba jeszcze wzrosła za sprawą spodziewanego przetargu na dostawę 30 wagonów dwukierunkowych.